Poradnia Reumatologiczna

Reumatologia, to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem stanów zapalnych tkanki łącznej, chorób stawów oraz kości. Schorzenia reumatologiczne najczęściej objawiają się bólem, ograniczeniem ruchomości, obrzękiem oraz sztywnością stawów. Podobny jest zakres zainteresowania lekarzy specjalizujących się w ortopedii i traumatologii ruchu, są to jednak dwie odrębne specjalności lekarskie. Ortopedia koncentruje się bardziej na kwestiach urazowych, wymagających leczenia zabiegowego, reumatologia natomiast skupia się na reumatologicznych stanach zapalnych i leczeniu farmakologicznym, fizjoterapii i rehabilitacji.

Kiedy udać się na wizytę do reumatologa?

Do wizyty u specjalisty reumatologa powinny skłonić nas dolegliwości bólowe nieznanego pochodzenia w obrębie stawów, kości i narządów ruchu. Jeśli nie są one wynikiem urazu mechanicznego, ani nadmiernego wysiłku, a mają charakter przewlekły, to powinny wzbudzić nasz niepokój. Pośród najczęstszych dolegliwości z jakimi pacjenci zgłaszają się do reumatologa wymienić można:

bóle mięśni, kości i stawów,
sztywność, obrzęk stawów,
zaczerwienienie skóry, wysypka, stan podgorączkowy towarzyszące bólowi,
kłopoty z chwytanie, poruszaniem się, schylaniem.

Jak wygląda wizyta u reumatologa?

Wizyta w poradni reumatologicznej rozpoczyna się od przeprowadzenia przez lekarza szczegółowego wywiadu z pacjentem. Następnie lekarz wydaje wstępną diagnozę w oparciu o którą zleca dodatkowe badania w celu jej potwierdzenia. W zależności od przypadku mogą to być:

badanie RF (czynnik reumatoidalny),
morfologia krwi,
USG reumatologiczne,
badanie moczu,
oznaczenie przeciwciał anty-CCP (przeciwko cytrulinowemu peptydowi),
oznaczenie przeciwciał przeciwko cytoplazmie neutrofilów
tomografia komputerowa,
densytometria,
RTG.

Jakie choroby leczy reumatolog?

Zakres schorzeń leczonych przez lekarza reumatologa jest szeroki. Są to m.in.:

choroba zwyrodnieniowa stawów,
reumatoidalne, reaktywne lub infekcyjne zapalenie stawów,
osteoporoza,
łuszczycowe zapalenie stawów,
twardzina układowa,
dna moczanowa,
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
zespół Sjögrena,
gorączka reumatyczna,
zapalenie skórno-mięśniowe lub wielomięśniowe,

przewlekłe, niezakrzepowe zapalenie naczyń,
fibromialgia,
sarkoidoza,
amyloidoza,
osteomalacja,
zespoły bólowe kręgosłupa,
dysplazje kostno-stawowe,
choroba Pageta,
toczeń rumieniowaty układowy lub polekowy.

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)

Reumatoidalne zapalenie stawów, inaczej gościec, to przewlekła choroba zapalna w obrębie stawów i narządów ruchu. Objawia się bólem, sztywnością, obrzękiem rąk lub nóg. Choroba nieleczona może prowadzić do trwałych uszkodzeń, a nawet przedwczesnej śmierci. Przyczyna reumatoidalnego zapalenia stawów nie jest do końca rozpoznana. Choroba rozpoczyna się od powstania stanu zapalnego w obrębie stawu w tzw. błonie maziowej. Wśród czynników zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia gośćca wymienia się uwarunkowania genetyczne, płeć (częściej chorują kobiety), zakażenie, nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu odpornościowego, stres, palenie papierosów. RZS może powodować niebezpieczne powikłania, dlatego ważne jest szybkie postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia.

Dna moczanowa

Dna moczanowa (podagra), to choroba zapalna spowodowana odkładaniem się kryształów moczanu sodu w stawach, tkankach i narządach. Jest to choroba dotykająca nawet 2% populacji. Choroba spowodowana jest wzrostem poziomu kwasu moczowego, który może wynikać z czynników genetycznych, nieprawidłowego funkcjonowania nerek, zaburzeń hormonalnych, niezdrowej diety. Wśród czynników ryzyka wymienia się także płeć (chorują częściej mężczyźni, wiek, otyłość, przebyty przeszczep, przyjmowanie niektórych leków. Dna moczanowa może przebiegać bezobjawowo nawet przez wiele lat. Jeśli wzrost kwasu moczowego przyczyni się jednak do powstania stanu zapalnego, może wystąpić ostry napad dny moczanowej, który będzie powtarzał się cyklicznie, coraz częściej w miarę pogłębiania się choroby, prowadząc ostatecznie do nieodwracalnych zmian w organizmie, w tym niewydolności nerek. W leczeniu wykorzystuje się terapię farmakologiczną. Dobór konkretnych leków zależy od przypadku i jest dokonywany przez reumatologa.

Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS)

Łuszczycowe zapalenie stawów jest chorobą związaną z łuszczycą skóry. Występuje u około 1/3 pacjentów cierpiących na to schorzenie. Czasami może objąć inne części ciała lub prowadzić do rozwoju miażdżycy. Wśród czynników ryzyka wymienia się podatność genetyczną, zakażenia wirusowe lub bakteryjne, stres oraz przyjmowane leki. Choroba zaczyna się najczęściej między 30, a 50 rokiem życia i dotyczy w równym stopniu obu płci. Przebieg łuszczycowego zapalenia skóry może być różny. Może obejmować zarówno jeden jak i kilka stawów i mieć łagodny jak i ostry przebieg. Celem leczenia jest zahamowanie postępów choroby i umożliwienie normalnego funkcjonowania.

Osteoporoza

Osteoporoza jest chorobą układu kostnego, powodującą nadmierną podatność kości na uszkodzenia prowadzącą do złamań na skutek niewielkiego nawet urazu. Choroba może mieć charakter pierwotny, spowodowany starzeniem się organizmu, złą dietą, paleniem tytoniu, nadużywaniem alkoholu, małą aktywnością fizyczną, czy niedoborem światła słonecznego. Osteoporoza wtórna jest rzadsza i może być następstwem innych chorób (tarczycy, cukrzycy, przedwczesnej menopauzy) oraz przyjmowanych leków. Choroba częściej dotyka kobiet. Celem leczenia osteoporozy jest zapobieżenie złamaniom kości oraz wynikającym z nich powikłaniom. Leczenie opiera się na środkach farmakologicznych i najczęściej ma charakter długotrwały.

Toczeń rumieniowaty układowy

Toczeń rumieniowaty układowy, to choroba tkanki łącznej, wywołana reakcji układu odpornościowego przeciwko własnemu organizmowi. Powoduje uszkodzenie licznych tkanek i narządów, stąd określany jest jako układowy. Toczeń potrafi uszkodzić m.in. nerki, skórę, czy stawy. W ciężkim przebiegu choroby może wystąpić bezpośrednie zagrożenie życia. Toczeń rozwija się u osób z genetyczną podatnością, u których wystąpił bodziec aktywujący chorobę. Mogą to być promienie słoneczne, zakażenie, czynniki hormonalne, przyjmowane leki, nieprawidłowa dieta, palenie papierosów, działanie środków chemicznych. Toczeń dużo częściej dotyka kobiet w wieku rozrodczym. Pacjenci cierpiący na toczeń, powinni być pod stałą opieką reumatologa lub immunologa. Zastosowane leczenie zależy od stwierdzonych objawów i ma na celu nie dopuścić do uszkodzenia narządów.